سی و نه سال پیش

سی و نه سال پیش سر سفره ناهار نشسته بودیم 

هنوز ساعت دو بعدازظهر نشده بود 

ناگهان رادیو اعلام وضعیت قرمز کرد

اولش فکر کردم تمرینی است

زنگی به محل کار زدم پرسیدم چه خبر؟

گفت باشو بیا بالا عراق حمله کرده است

از بعدازظهر خمپاره اندازی ها شروع شد 

آب  و برق قطع شد 

خانواده ها غافلگیر شدند 

شهر از سوختن پالایشگاه پر دود شده بود

مردم بی هدف می دویدند

هواپیماهای خودی و دشمن درگیر بودند 

هر هواپیمایی که زده می شد همگی دست می زدیم 

غافل از اینکه فرزندی  یتیم  مادری داغدارو زنی بی شوهر می شد

لعنت بر این جنگ باد