بانک کودکی

در زمان نوجوانی 

برادر کوچک ترم  گفت می خواهم یک بانک تاسیس کنم 

همه گفتیم عالی است 

سرمایه هامون را جمع کردیم 

که عبارت بود از پول تو جیبی که ماهیانه بما می دادند 

آنهم روزی ده ریال 

بانک تاسیس شد 

برای تمام سهامداران دفترچه صادر کرد 

از فردایش 

دیدم هر روز می‌رود بستنی می خرد 

سینما می رود 

تنقلات استفاده می کند 

خلاصه کلی خوش به حالش بود 

خب حدس زدم خوشگذرانی اش از پول ما است 

هنوز به هفته نرسیده بود 

پولم را گرفتم 

بقیه هم گرفتند 

که صدای اعتراضش بلند شد 

سر من کلاه گذاشتید پول های مرا هم بالا کشیدید 

گفتم نه عزیزم روزی دو سه بار بستنی خوردن عوارض دارد 

این داستان مرا یاد وضعیت بانکهای قارچ گونه ی کشور انداخت 

و  وام میلیاردی  با بهره ی صفر درصد و باز پرداخت دویست و چهل ماهه 

بیچاره ملتی که پول‌هایشان را برای چندر غاز سود ماهیانه به آنها سپرده اند