باشماق

اجتماعی - انسانی

باشماق

اجتماعی - انسانی

روزگار ( کپی )

جالب است بدانید:


ثروتمندترین مرد لبنانی

بنام (ایمیل البستانی) قبری را برای خودش تهیه دید که در بهترین جای لبنان و بسیار باصفا و مشرف بر شهر زیبای بیروت بود، تاپس ازمرگش درآنجا دفن شود.


این شخص صاحب هواپیمای شخصی بود و با همان هواپیما به دریا سقوط کرد.


اطرافیانش میلیونها هزینه کردند تا جسدش را از دریا بیرون کشیده و در اینجا دفن کنند.


هرچه گشتند لاشه هواپیما پیدا شد، اما جسد آقای ثروتمند لبنانی(البستانی)

هرگز پیدا نشد که نشد.


ثروتمندترین مردانگلیسی یک یهودی بود بنام (رودتشلد) بخاطر ثروت فراوانش به دولت انگلیس هم قرض میداد.

این آقای بسیار غنی، گاو صندوقی داشت بسیار بزرگ به اندازه یک اطاق

یک روز وارد این خزانه پولی خود شد و بصورت اتفاقی درب این گاوصندوق بسته شد و هرچه با صدای بلند داد و فریاد کرد ،بخاطر بزرگ بودن کاخش کسی صدایش رانشنید.

چون عادت داشت همیشه ازخانه وخانواده به مدت طولانی دور میشد .

این بار هم خانواده فکر کردند چون طولانی شده حتمابه مسافرت رفته.

این مردآنقدرفریاد زد که احساس کرد خیلی گرسنه و تشنه هست.

یکی از انگشتان خود را زخمی کرد و با خون آن روی دیوار نوشت: ثروتمندترین انسان درجهان از شدت گرسنگی و تشنگی مرد.


فکرنکنیم  :                                                                   ثروت تنها چیزیه که همه خواسته های ما را برآورده می کند.


درزندگی در جست و جوی آرامش باشید.


"گلایه"


راننده گفت:

این چراغ لعنتی چقد دیر سبز میشه!!!


در همین زمان...

دخترک گل فروش به دوستش گفت:

سارا بیا الان سبز میشه؛


سارا نگاهی به چراغ انداخت و گفت:

آه این چراغ چرا اینقدر زود سبز میشه، نمیذاره دو زار کاسبی کنیم...


این حکایت زندگی ماست که بخاطر سختی رانندگی از هوای بارانی شاکی هستیم و کشاورزی در دور دست بخاطر همین باران لبخند می زند.


یادمان باشد

خداوند؛ فقط خدای ما نیست

بندگان دیگری هم داردباهم مهربان باشیم

 از گابریل گارسیا می پرسند: اگر بخواهی کتابی صد صفحه ای درباره امید بنویسی، چه می نویسی؟

گفت:

99 صفحه رو خالی میذارم.صفحه آخر، سطر آخر

می نویسم:

"یادت باشه دنیا گرده،

هر وقت احساس کردی به آخر رسیدی

شاید در نقطه شروع باشی"

زندگی ساختنی است؛

نه ماندنی..

بمان برای ساختن»

نساز برای«ماندن».


منتطرنباش کسی برایت گل بیاورد!

خاک را زیر و روکن... 

بذر را بکار،  

از آن مراقبت کن،

گل خواهد داد..

وقتیکه راه نمی روی!

          یا نمی دَوی!

          زمین هم نمی خوری!!!


و این " زمین نخوردن" ...

محصول سُکون است!

                   نه مَهارت! ...


          وقتیکه تصمیمی نمی گیری!

          و کاری نمی کنی!

          پس اشتباه هم نمی کنی!!!


و این " اشتباه نکردن" ...

محصول اِنفعال است!

                  نه انتخاب! ...


          خوب بودن ...

          به این معنی نیست که ...

          درهای تجربه را برخود ببندی!

          و فقط پرهیز کنی،

          خوب بودن ...

          در انتخابهای ماست ...

          که معنا پیدا می کند ...

          و شکل می گیرد ...

چه جالب...

ناز را می کشیم؛

آه را می کشیم؛

انتظار را می کشیم؛

فریاد را می کشیم؛

درد را می کشیم؛

ولی بعد از این همه سال آنقدر نقاش خوبی نشده ایم که بتوانیم دست بکشیم!

    " از هر آنچه آزارمان میدهد"


دیروز قصد داشتم دست اتفاق را بگیرم تا نیفتد ! اما امروز فهمیدم که اتفاق خواهد افتاد،

این ما هستیم که نباید با او بیفتیم ...!

 قانون کائنات : 


*هیچ‌چیز در طبیعت برای خود زندگی نمی‌کند*


*«رودخانه‌ها»* 

آب خود را مصرف نمی‌کنند


*«درختان»* 

میوه‌ی خود را نمی‌خورند


*«خورشید»* 

گرمای خود را استفاده نمی‌کند


*«گل»* 

عطرش را برای خود گسترش نمی‌دهد


*«زندگی»* 

یعنی در خدمت دیگران


*« قانون طبیعت است . . . 


پس : 


اگر دیدی کسی گره‌ای دارد 

و تو راهش را می‌دانی 

             سکوت نکن ! 


اگر دستت به جایی می‌رسد 

             دریـغ نـکـن ! 


معجزه‌ی زندگی دیگران باش !


*« این قانون کائنات است . . . ! ! ! »*


معجزه‌ی زندگی دیگران که باشی

بی‌شک کسی معجزه‌ی زندگی تو خواهد شد !..


از خدمت به خلق پشیمان مشو…

و اگر کسی قدر خوبی تو را ندانست، غمگین مشو!

چون گنجشکها هر روز آواز میخوانند

و هیچکس تشکر نمیکند!

ولی باز هم آوازشان را ادامه میدهند…

نگاه مردم به تو متفاوت است…

یک نفر تو را بد میبیند،

و دیگری تو را خوب!

و یکی دیگر تو را جذاب،

تنها خداست که تو را آنگونه که هستی میبیند.

پس خدا را مقصود و مراد خودت قرار بده..!


زیبا که بنگری میبینی

نه هیچکس دوست توست و نه هیچکس دشمنت

همه معلم تو هستند،

تا در خوبی خود را بیازمایی..!

ارزان فروشی

حیف شد 

وبلاگ نویس با ذوقی چون نگین با وبلاگی با عنوان نگین شیراز دیگه نمی نویسد و وبلاگش را حذف کرد 

در زمانی که شاغل بود 

دوست و همکارانم معمولا با هم هماهنگ بودیم که هم کلاس برویم و هم سرکار 

همسرش هم با همسرم همکار بود

یک روز که کلی معطل شدم که بیاید و به کلاس برسیم 

دیدم نه خبری نیست 

بهش زنگ زدم اون زمان موبایل نبود 

پس چرا نمی آیی کلاس الان شروع می شه 

گفت من صبحانه نخورده ام چون همسر آنرا آماده نکرده است !

گفتم مومن خب یک لیوان چای بریز و با یک لقمه نون بردار 

جواب داد 

تو مرد ارزان کن هستی 

وظیفه اشارت بساط صبحانه را بچیند تا من بخورم !

نمی دونم شاید راست می گفت که من مرد ارزان کن هستم !