از نماز جمعه که اومدیم در اتوبوس بغل دستم یک آقایی نشست
من هم مشغول روزنامه خوندن بودم چند تا شیرینی از جیبش در آورد تعارف کرد تشکر کردم اصرار کرد گفتم روزه هستم
گفت مستخب است روزه را با تعارف بشکنی
گفتم روزه مستحبی نیست قضای ماه مبارک است
گفت : در ماه مبارک مسافرت بوده ای گفتم : نه مربوط به زمان جوونی است که بعضی وقتا خودمون فتوا می دادیم می خوردیم
گفت : من فلان مسجد میروم گفتم منهم همانجا میروم
گفت : اما من شما را تا حالا ندیده ام .
گفتم فقط جمعه ها فرصت دارم اون هم بعضی شب ها
گفت : چرا ؟ جواب دادم بیرون مشغولم
پرسید چکار ؟ علیرغم میلم توضیح دادم کارت خواست گفتم ندارم
همین طوری سئوال می کرد تا جیک بیک زندگی ام را در آره
دید اطلاعات آنچنانی نمی دهم راجع به خودش و شغلش شروع کرد توضیح دادن بر حسب اتفاق شغلش خیلی نزدیک به شغل کارمندی من بود من هم که کلی اطلاعات در مورد شغلش داشتم تمام کامل حتی افرادی را که با او همکار بودند و من می شناختم با اسم وفامیل گفتم
دست آخر که خواست پیاده بشود گفت تو اطلاعاتی هستی ؟
نمی دونم چرا بعضی ها دوست دارن در ظرف دو سه دقیقه پسر خاله بشن و کلی اطلاعات شخصر از طرف را تخیله کنند
سلام یک کامنت بلند بالا براتون گذاشتم اما هرکار کردم نیومد
بگم منم خیلی فضولم:
اما در مورد کامنت های توهین امیز من برای یک ساعت شب عید قربان عکس یک گوسفند را گذاشتم که فردا که خودش قرار بود سرش را ببرند به همه گوسفند ها تسلیت گفته بود بجان نوه ام فقط شوخی با گوسفند های بیچاره بود وبعد از یک ساعت انگار دم در وبلاگ من نشسته بودند همینطور کامنت های حرف های زشت ورکیک بود که میامد وهنوز هم میاید کار کشید به توضیح برای وبلاگ های مذهبی که توضیح دادم ولی باز هم دست از سر کجل من برنداشتند و نمی دانید چه نفرین ها چه تهمت ها می نویسند
وادرس نمی گذارند اقلا من پاسخشان بدهم وهمینطور حرف های زشت رکیک به من توی این سن میزنند وخودشان را گوسفند تصور می کنند وچه ربطی به جامعه مسلمین داشته نمی دانم خوب این هم یک جورش هست
خیلی جالب بود
معلوم است مشتری های وبلاگ ها خیلی زیاد هستند اگر چه کامنت نمی گذارند
بقول اون شاعر
هر کسی از ظن خود شد یار من
سلام دوست عزیز
سلام بر شما