کلاس یازده را با موفقیت گذراندم
جشنهای دو هزار پانصد ساله ی شاهنشاهی و هزینه های کمر شکن آن میهمانی ، باعث افزایش هزینه زندگی مردم شد ۰
یکی از راهکار ها برای جبران آن هزینه ها افزایش نرخ ثبت نام مدارس بود
تعدادی از مدارس از جمله دبیرستان محبوب من ملی اعلام شد و هزینه ی ثبت نام از کمتر از پنجاه ریال به پنجاه هزا ر ریال ر سید ۰
یعنی بیشتر از دو سوم دریافتی پدر !
با وجود اینکه رییس دبیرستان حاضر به دریافت شهریه بصورت قسطی شد ' ولی من مدرسه را ترک کردم
و برای ثبت نام به دبیرستان قبلی بر گشتم ۰
مدیر دبیرستان حاضر به ثبت نام نمی شد ! می گفت :
چرا رفتی ؟ حالا چرا می خواهی بر گردی ؟
پا را در یک کفش کرده بود که نمی نویسم و نخواهم نوشت !
بالاخره برادرم که زمانی از افتخارات آن دبیرستان بود ، واسطه شد و مدیر مدرسه به شرط کوتاه کردن مو مرا بپذیرد !
بالاخره با دو بار آرایشگاه رفتن و موی را با ماشین شماره ی دو کوتاه کردن همانند زندانیان ثبت نام شدم !
تعداد دانش آموزان کلاس نزدیک به صد نفر بودند ۰
از آن آموزگاران خوب و زحمت کش تقریبا خبری نبود ۰
خب سال آخر بود و سال سرنوشت ساز !
من هم برای ارتقاء معلومات از کتابهای کمک درسی استفاده می کردم تقریبا یک قدم از کلاس جلوتر بودم ،
خانواده ی او هم دوباره نقل مکان کردند و کلا از محل رفتند ۰
ولی آن محل مسکونی اولیه به کسی فروخته شده بود که از قضا همکلاسی اش در آمد و به بهانه ی درس خواندن مرتبا رفت و آمد داشت .
امتحانات نزدیک می شد و حجم درس زیاد ولی بالاخره من موفق شدم و بالاخره دیپلمه شدم ۰
درود بر شما
من خیلی دوست دارم،فیلم جشن های ۲۵۰۰ ساله را ببینم.
اون جمله ی"مانند زندانیان..."خیلی بامزه بود.وهمچنین "به بهانه ی درس خواندن..."
فیلم خاصی ندارد که ارزش دیدن داشته باشد
سرباز ها را مجبور کردند که موی و ریش بلند کنند و در البسه دوران مختلف از دوران ماد ها تا پهلوی در مقابل شاه و میهمان ها با وسایل رزم مربوط به زمان خودشان رژه بروند
یک صحنه ی از آن جشن یادم هست
وقتی شاه و فرح را نشان داد که لیوان های شراب را به سلامتی و پایداری حکومت شاهنشاهی بالا کشیدند
یک حس غریبی بهم گفت دیگه کار شاه با آن عملش تمام است،
و واقعا تمام شد