قصه ما و ملا حسن 4

در شهر شیروان تخمه و آب جوش را تهیه کردیم و زیر بارون شدید به سمت قوچان حرکت کردیم 

قرار شد که قوچان ناهار بخوریم 

روبروی یک رستوران ایستادیم و همسری سفارش های لازم را برای خرید غذا داد 

من هم رفتم و سفارش دادم غذا آماده شد ولی از همسری خبری نبود 

رفتم گفتم پس چرا نمی آیی 

گفت : دعا نیست همین طوری داشت داشپورت را بهم می ریخت و به خودش فحش می داد ای زن بی عرضه یک دعا را نتوانستی نگه داری خاک تو سرت گفتم پیدا می شه عیب نداره گفت فکر کنم موقعی که برای خرید تخمه پیاده شدیم رو پام بود پیاده که شدم افتاد 

اونقدر ناراحت بود که ترسیدم سکته کنه 

غذا را گرفتم و گفت بر گرد بریم همان جایی که خرید کردیم 

گفتم آخه یک تیکه کاغذ اونم زیر این بارون مگه می مونه 

گفت برگردیم شاید یکی پیدا کرده و بر داشته باشد 

صدام را بالا بردم گفت ترا بخدا تو دیگه عصبانی نشو 

دیدم واقعا مستاصل است 

سر و ته کردیم فکر کنم صد و سی چهل کیلومتر اومده بودیم و توی او بارون برگشتیم 

تمام جوی آب شاخه های کنار جوی آب و اطراف را زیر اون بارون گشت و به دکه ای هم گفت یک دعا داشتم گم شده از ملا حسن گرفته بودم او هم گفت خانم آخه چیز به این مهمی را کسی گم می کند 

گشت و گشت ولی خبری نبود گفت برویم پمپ بنزینی که بنزین زدی رفتیم اونجا از پمپی سئوال کرد گفت نه خانم ما هر چی پیدا کنیم نگه می داریم 

گفت چکار کنم هی مرتب به خودش غر می زد 

گفتم خوب راه داره بر می گردیم دو باره به روستای ملا حسن 

دو باره مسیری را که اومده بودیم بر گشتیم دیگه موقع نماز مغرب بود 

کسانی که ما را دیده بودند گفتند ها دوباره بر گشتید گفتم دعا را گم کردیم 

همسری رفت جریان را به اکرم خانم گفت 

خیلی تعجب کرد هی می گفت گم کردی شما که زن دانایی هستی من اون چند نفر را بدست شما سپردم نمی دونم چه باید بکنید برو به غلام بگو 

همسری درست مثل یک مرغ سر کنده اینور و انور می رفت جریان را به غلام گفت 

غلام گفت ملا که رفته دکتر الان نیستش شما ماشین را جلو در خونه بگذارید وقتی حاجی اومد همسرت کمی لفتش بدهد شما به ملا جریان را بگو 

من هم ماشین را رو بروی در ورودی گذاشتم نیم ساعت بعد یک ماشین شاسی بلند همراه ملا وارد شد راننده گفت آقا ماشین را بر دار 

همسری هم رفت به شیشه ی سمت ملا زد اون آقای راننده که بسیار مرد با شخصیتی بود فوری شیشه را پایین زد همین طوری که همسری با ملا صحبت می کرد من هم ماشین را جا به جا کردم 

بعد از همسری پرسیدم  چی گفت 

گفت فعلا کاری ازم بر نمی آید 

به اکرم خانم گفتیم گفت به غلام بگوئید یک ساعت بعد غلام اومد گفت ملا گفته اسامی تمام خانواده را روی یک تخم مرغ محلی بنویسید وقتی به شهر خودتون رسیدید اون را محکم به یک درخت بکوبید 

همسری کمی آروم شد گفت می توانی برگردی 

گفتم نه تو ی این بارندگی تا مشهد که نزدیک سیصد و پنجاه کیلومتر است نمی توانم 

گفت پس شب خونه ی اکرم خانم بمونیم 

صبح الاطلوع راه افتادیم بسمت مشهد همین طوری خاطرات دیروز را مرور می کردیم گفتم بابا این تخم مرغ را بمن بده که نگه دارم نزنی بشکونی 

هوا تقریبا خوب شده بود به پمپی که گاز زدیم هم مراجعه کردیم و دو باره سئوال کردیم که چیزی پیدا کرده اند 

فکر کنم یک صد کیلومتری به مشهد مونده بود که دو باره داشپورت را بهم ریخت و اینور و انورش را می گشت ته داشپورت یک شکاف است من می گفتن دستت داخل اون نمی ره فشار می آری در را می شکنی هی اینور انورش را دست می انداخت زیر پا زیر موکت زیر لاستیک زیر پا 

یک دفعه یک جیغ زد پیدا شد پیدا شد بله دعا به موکت چسبیده بود هی خدا را شکر کرد و کمی هم گریه کرد 

از امام رضا تشکر می کرد که دلش را خوش کرده و دعا دو باره پیدا شد

گفتم بده بمن برات نگهش دارم تو جیب گذاشتم ولی همسری اصرار کرد که تو کیفش بگذارد و اونم صندوق عقب 

کلی هم قسم داد که نگه دارم 

بعد زنگ زد به اکرم خانم که دعا پیدا شد حالا تخم مرغ را چی کنم گفت دیگه نمی خواد کجا بود ؟

گفت به موکت کف ماشین چسبیده بود 

بالاخره با لب خندان به مشهد رسیدیم بعد از اینکه جا گرفتیم رفتیم زیارت 

موقع بر گشت از مشهد بالاخره موفق شد با غلام تماس بگیرد و وضعیت تخم مرغ را سئوال کند او هم گفت دیگر نیازی نیست

 اتاق اجاره ای اکرم خانم