اولین سفر تنها

سال 47 بعد گذراندن امتحانات شهریور ماه با نصف دوجین تجدیدی

به شرکت لوان تور مراجعه و درخواست بلیط برای تهران کردم که مسئول فروش بلیط با توجه به سن کمم  (پانزده ساله  )گفت :  برو بچه با بزرگترت بیا

خب بزرگتر ها برای  مراسم عروسی دایی کوچکمان زودتر به تهران رفته بودند

بالاخره دست به دامان پسر عمه شدیم که قدش بلندتر  بود ولی سنا دوسال از من بزرگتر بود بلیطی به مقصد تهران گرفتیم

از بچگی توی مخ ما کرده بودند که راه  معتاد شده از طریق بو کردن یک گل است کلی به ما سفارش کردند اگه کسی گل بهت داد بو نکنی ها

مواظب جیب بر های تهرانی باش تا چشم بهم بزنی جیبت را زده اند

ما هم وسایل سفر را جمع و جور کرده مبلغ صد ریال اسکناس را داخل جلد برس سر گذاشتیم

قرار بود برادر با  یکی از دوستاش  خیابان ناصر خسرو به دنبالم بیایند

ما پیاده شدیم هوا هم تقریبا داشت تاریک می شد هر چه اینور گشتیم خبری نبود آنور سرک کشیدیم باز خبری نبود

گفتیم خب شاید فراموش کرده اند دنبال مسافرشان بیاید

ساک را  روی دوش انداختم  البته آدرس را داشتم ولی باغشاه را نمی دونم چرا از ذهنم می پرید و مراتب می گفتم خانه ی شاه

از یک آقا سئوال کردم خانه ی شاه کجاست  ؟

گفت چیکارش داری گفتم خانه ی دایی ام آن حدود است خیابان مخصوص

گفت هان باغشاه را می گی بنده ی خدا ما را سوار اتوبوس کرد و یک بلیط اتوبوس هم میهمانم کرد و گفت وقتی شاگرد راننده گفت مخصوص پیاده بشو

به ایستگاه مخصوص که رسیدم پرسان پرسان آدرس را پیدا کردم

دیدم همه جلو در صف کشیده و ته کوچه را در تاریکی نگاه می کنند

من هم با افتخار تمام ساکم را زمین گداشتم  و به تشویق همگی پاسخ می دادم

آخه برای همه عجیب بود منی که بار اول بود به تهران می آمدم چطور توانستم  آدرس را پیدا کنم 

البته نگرانی زیادی به بار آوردم از آن طرف برادرم لیست مسافر ها را دیده بود که اسم من هست ولی از خودم خبری نبود

کلی نگران شده بودند بالاخره زنگ زدند و فهمیدند که من رسیده ام